Sonntag, 18. März 2012
μου φανηκε αρκετα συγκινητικο.
φωτογραφιες απο στρατιωτικους των ΗΠΑ γνωριζοντας ή αποχαιρετωντας τα μικρα παιδια τους.
Samstag, 17. März 2012
19:00μμ
Ξυπνησα νιώθοντας ενα βαρος στην κοιλια μου.σαν καποιος να καθοταν πανω μου την ωρα που κοιμομουν.ημουν τελειως ξυπνια τωρα αλλα δεν μπορουσα να σηκωθώ, το βαρος δεν εφευγε,προσπαθουσα να το διώξω ,αυτο,οτι κι αν ηταν,τραβωντας το με τα χερια μου.ηταν σαν καποιος να μην ηθελε να σηκωθώ, σαν καποιος να προσπαθουσε να με σκοτωσει στον υπνο μου.
χτυπησε το κινητο μου.ημουν στο άλλο κρεβατι εκεινο στη γωνια,οχι στο δικο μου.ηταν το τηλεφωνημα που περιμενα.το σηκωσα ανυπόμονα και αρχισα να μιλαω δυνατα.ο συγκατοικος μου ξυπνησε και αρχισε να μου φωναζει νευριασμενα.τον ειχα ξυπνησει με τις φωνες μου.εκλεισα το κινητό και του ζητησα συγνωμη αλλα ηταν ακομα εξαλλος μαζι μου και μου ελεγε πως αυτο γινεται καθε φορα.εφυγα απτο δωματιο και μπηκα στο μπανιο.κοιταξα το προσωπο μου στον καθρεφτη.πισω μου υπηρχαν σε ολον τον τοιχο μοβ φωτακια,σαν αυτα που εχουν εξω απο τα φαστφουνταδικα.ο καθρεφτης ηταν τοσο θολος που με το ζορι εβγαζα ακρη.
διψαγα πολυ.στην κουζινα ειχε κοσμο αλλα δεν ξερω ποιοι ηταν.δεν θυμαμαι.πηρα ενα μεγαλο ποτήρι απο αυτα της μπυρας και ανοιξα τη βρυση,περιμενα λιγα δευτερολεπτα να κρυωσει το νερο.το ηθελα παγωμενο.διψαγα πολυ. αρχισα να γεμιζω το ποτήρι και τοτε το νερο αρχισε να βγαινει καφε.καφε της βρομιας,αηδιαστικο.ρωτησα τι επαθε η βρυση.καποιος γελωντας μου ειπε πως αυτο γινετε εδω και καιρο. ξαναπροσπαθησα ,ξανα και ξανα αλλα εκει που αρχισε να γεμιζει το ποτήρι το νερο μετατρεποταν σε λασπη.θεε μου διψαγα τοσο
το κινητό μου δεν ξαναχτυπησε.ηληθια!γιατι το ειχα κλεισει τοσο βιαστικα.ηταν ακριβως το τηλεφωνημα που περιμενα.ο πονοκεφαλος δεν φευγει με τιποτα.τουλαχιστον σταματησα να διψαω.η κουζινα ειναι άδεια τωρα. γραφω ,γραφω ασταματητα.διαφορα σημεια του σωματος μου πονανε αλλα δεν ξερω γιατι.θυμαμαι ελαχιστα απο το χτες.που να ειναι ,πως να νιωθει.για μια στιγμη σκεφτομαι να παω επανω να τον δω αλλα δεν ειμαι σιγουρη.φοβαμαι λιγο την αντιδραση.δραση-αντιδραση.μπράβο σελινα.σκεφτομαι.εκεινη τη στιγμη ανοιγει η πορτα,αυτα τα κλασματα δευτερολεπτου πριν δω ποιος ειναι μοιαζουν με ωρες.ελα εδω,μου λεει και με αγκαλιαζει. ας το ξεχασουμε.γαμησετο. ναι ,λεω σχεδον ψιθυριστα.
χτυπησε το κινητο μου.ημουν στο άλλο κρεβατι εκεινο στη γωνια,οχι στο δικο μου.ηταν το τηλεφωνημα που περιμενα.το σηκωσα ανυπόμονα και αρχισα να μιλαω δυνατα.ο συγκατοικος μου ξυπνησε και αρχισε να μου φωναζει νευριασμενα.τον ειχα ξυπνησει με τις φωνες μου.εκλεισα το κινητό και του ζητησα συγνωμη αλλα ηταν ακομα εξαλλος μαζι μου και μου ελεγε πως αυτο γινεται καθε φορα.εφυγα απτο δωματιο και μπηκα στο μπανιο.κοιταξα το προσωπο μου στον καθρεφτη.πισω μου υπηρχαν σε ολον τον τοιχο μοβ φωτακια,σαν αυτα που εχουν εξω απο τα φαστφουνταδικα.ο καθρεφτης ηταν τοσο θολος που με το ζορι εβγαζα ακρη.
διψαγα πολυ.στην κουζινα ειχε κοσμο αλλα δεν ξερω ποιοι ηταν.δεν θυμαμαι.πηρα ενα μεγαλο ποτήρι απο αυτα της μπυρας και ανοιξα τη βρυση,περιμενα λιγα δευτερολεπτα να κρυωσει το νερο.το ηθελα παγωμενο.διψαγα πολυ. αρχισα να γεμιζω το ποτήρι και τοτε το νερο αρχισε να βγαινει καφε.καφε της βρομιας,αηδιαστικο.ρωτησα τι επαθε η βρυση.καποιος γελωντας μου ειπε πως αυτο γινετε εδω και καιρο. ξαναπροσπαθησα ,ξανα και ξανα αλλα εκει που αρχισε να γεμιζει το ποτήρι το νερο μετατρεποταν σε λασπη.θεε μου διψαγα τοσο
το κινητό μου δεν ξαναχτυπησε.ηληθια!γιατι το ειχα κλεισει τοσο βιαστικα.ηταν ακριβως το τηλεφωνημα που περιμενα.ο πονοκεφαλος δεν φευγει με τιποτα.τουλαχιστον σταματησα να διψαω.η κουζινα ειναι άδεια τωρα. γραφω ,γραφω ασταματητα.διαφορα σημεια του σωματος μου πονανε αλλα δεν ξερω γιατι.θυμαμαι ελαχιστα απο το χτες.που να ειναι ,πως να νιωθει.για μια στιγμη σκεφτομαι να παω επανω να τον δω αλλα δεν ειμαι σιγουρη.φοβαμαι λιγο την αντιδραση.δραση-αντιδραση.μπράβο σελινα.σκεφτομαι.εκεινη τη στιγμη ανοιγει η πορτα,αυτα τα κλασματα δευτερολεπτου πριν δω ποιος ειναι μοιαζουν με ωρες.ελα εδω,μου λεει και με αγκαλιαζει. ας το ξεχασουμε.γαμησετο. ναι ,λεω σχεδον ψιθυριστα.
Freitag, 16. März 2012
και ναι λοιπον σημερα ηταν η πρωτη μερα της ανοιξης. σημερα μετα απο εξι ολοκληρους μηνες αραξαμε στο πεζοδρομιο με μπυρες και τον ηλιο να χτυπαει τα προσωπα μας.τα πουλια αρχισαν να κελαηδάνε καθε πρωι και τα δεντρα σιγα σιγα να ανθιζουν.ολο το σπιτι γιορταζε απτο πρωι στο πεζοδρομιο με μεθυσμενα χαμογελα. και ναι επιβιωσαμε τον χειμωνα του βερολινου. ανοιξη καλως ηρθες!!
THERES NO FEELING LIKE THE ONE, TO DRINK A BEER IN THE SUN,TO BE WITH PEOPLE THAT YOU LOVE,AND TO FEEL FREE!
λιγα πραγματα για τη ζωη στη γερμανια.
μενω λοιπον Βερολινο εδω και 7 μηνες.και τα παρακατω ειναι καποια απο τα πραγματα που εχω δει και εχω βιωσει εδω,και ειναι λιγακι διαφορετικα απο αυτα που ειχα και εχετε στο μυαλο σας.
ηρθα λοιπον εδω με μια ζωντανια και μια αισθηση οτι ολα θα κυλησουν ευκολα και καλα.τους πρωτους 2 μηνες εψαχνα σπιτι.το πρωτο που καταλαβα ηταν οτι τα ενοικια ηταν απιστευτα υψηλα.για ενα δωματιο (γκαρσονιερα που λεμε εμεις) ζήταγαν το λιγοτερο 400 ευρω. το σπιτι των γωνιων μου στην αθηνα ειναι πανω απο 100 τετραγωνικα και το ενοικιο ειναι 500! επαθα ενα πρωτο μικρο σοκ. βρηκα ευκολα δουλεια μεσω μιας φιλης σε ενα ελληνικο εστιατοριο,ημουν πολυ τυχερη σε αυτο το θεμα. τα λεφτα δεν ηταν καλα και οι ωρες λιγες αλλα για αρχη κατι ηταν και αυτο. εδω στο Βερολινο το καλο ειναι οτι βρίσκεις δουλεια ακομα και αν δεν μιλας τη γλωσσα.αν μιλας καλα αγγλικα και καποια βασικα γερμανικα ειναι πολυ ευκολο,το θεμα ειναι οτι τα λεφτα που παίρνεις ειναι πολυ λιγοτερα απο τα λεφτα που παίρνει αυτος που μιλαει τη γλωσσα! το επομενο πραγμα μου σιγα σιγα καταλαβα ηταν οτι για να παρεις σπιτι,πρεπει να εχεις anmeldung, να εισαι δηλαδη γραμμένος στο δημαρχειο οτι μενεις Βερολινο,για να το κανεις αυτο πρεπει να εχεις συμβολαιο σπιτιου!δηλαδη για να εχεις σπιτι,πρεπει να κανεις anmeldung,και για να κανεις anmeldung,πρεπει να εχεις σπιτι! (?!?)
πες λοιπον οτι τα κανεις ολα αυτα με καποιον τροπο.κανεις τα χαρτια σου και βρισκεις και σπιτι.το επομενο hardcore πραγμα ειναι οτι για να νοικιασεις ενα σπιτι σου ζητανε,οπως και στην ελλαδα,μια εγγυηση. μονο που εδω η εγγύηση ειναι κανα χιλιαρικο.αν τα εχεις αυτα τα λεφτα στην ακρη τοτε οκ.αν οχι τοτε παμε παλι στο μερος της δουλειας.
υπαρχει βεβαια και η εναλλακτικη λυση της συγκατοικησης.σχετικα φτηνο δωματιακι σε σπιτι με αλλα ατομα. αυτο ειναι πιο ευκολο μιας και δεν χρειάζεται να κανεις συμβολαιο στο ονομα σου και η εγγύηση ειναι συνηθως πιο μικρη.το θεμα ειναι, οτι αυτος που εχει το σπιτι και ουσιαστικα ψαχνει για συγκατικους,εχει και καποιες απαιτησεις. οι περισσοτεροι θελουν κοπελες,καποιοι δεν θελουν με τιποτα ζευγαρια,δεν θελουν κατοικιδια,θελουν να εισαι αντικαπνιστης,μερικοι βαζουν ακομα και οριο ηλικιας(!) κλπ κλπ. και σορυ κιολας αλλα εγω προσωπικα δεν θα πληρωνω 300 ευρω για να μενω σε ενα σπιτι με συγκατοίκους και να μην μπορω να καπνισω στο ιδιο μου το δωματιο!
ας αφησουμε λοιπον το θεμα του σπιτιου και παμε στο πολυφημο θεμα του επιδόματος! ω ναι ολοι οι γερμανοι ζουν και βασιλεύουν με τα λεφτα του κρατους.μερικοι απο αυτους δεν χρειάστηκε ποτε να δουλεψουν στη ζωη τους και ισως και να μην χρειαστει. εκτος απο τα λεφτα (συνηθως 600 ευρω αλλα καποιες φορες αναλογα) που παίρνουν απτο jobcenter, παίρνουν επίσης και επίδομα κατoiκιας,δηλαδη τους πληρωνουν το σπιτι,και extra επίδομα για επίπλωση του σπιτιου! τι αλλο θελεις! και το θεμα ειναι οτι αυτα τα λεφτα δεν τα δικαιούται μονο ο γερμανος, αλλα οποιοσδήποτε ειναι κατοικος βερολινου. μονο που τα πραγματα δεν ειναι τοσο απλα. τιποτα δεν ειναι τζαμπα και ιδικα τα λεφτα του κρατους! για να παρεις αυτα τα λεφτα,σε ελέγχουν πληρως,ξερουν τα παντα για σενα,ελενχουν τη ζωη σου ,κατι σαν να εχεις το FBI στον κωλο σου. άπειρη χαρτουρα και τρεξιμο. για να κανεις τα χαρτια για το επίδομα πρεπει να μιλήσεις γερμανικα,κανεις μα κανεις δεν θα σε εξυπηρετήσει στα αγγλικα.πρωτο. δευτερο δεν πρεπει να φαίνεται πουθενα οτι εχεις εστω και καποια χρηματα.για παραδειγμα εαν στον λογαριασμο της τραπεζας σου υπαρχουν ή υπηρξαν πριν καποιο διαστημα χρηματα πανω των 200-300 ευρω,δεν σου εγκρίνουν το επίδομα,μιας και τσεκαρουν ακομα και τον τραπεζικο σου λογαριασμο.και αν ειχες μια φορα λεφτα,σημενει οτι μπορεις να ξαναεχεις. επίσης εαν σου δωσουν τελικα το επιδoμα,δεν μπορεις να φύγεις απτη χωρα για παραπανω απο ενα μηνα. τρελο ε?
πες λοιπον οτι τα κανεις ολα αυτα με καποιον τροπο.κανεις τα χαρτια σου και βρισκεις και σπιτι.το επομενο hardcore πραγμα ειναι οτι για να νοικιασεις ενα σπιτι σου ζητανε,οπως και στην ελλαδα,μια εγγυηση. μονο που εδω η εγγύηση ειναι κανα χιλιαρικο.αν τα εχεις αυτα τα λεφτα στην ακρη τοτε οκ.αν οχι τοτε παμε παλι στο μερος της δουλειας.
υπαρχει βεβαια και η εναλλακτικη λυση της συγκατοικησης.σχετικα φτηνο δωματιακι σε σπιτι με αλλα ατομα. αυτο ειναι πιο ευκολο μιας και δεν χρειάζεται να κανεις συμβολαιο στο ονομα σου και η εγγύηση ειναι συνηθως πιο μικρη.το θεμα ειναι, οτι αυτος που εχει το σπιτι και ουσιαστικα ψαχνει για συγκατικους,εχει και καποιες απαιτησεις. οι περισσοτεροι θελουν κοπελες,καποιοι δεν θελουν με τιποτα ζευγαρια,δεν θελουν κατοικιδια,θελουν να εισαι αντικαπνιστης,μερικοι βαζουν ακομα και οριο ηλικιας(!) κλπ κλπ. και σορυ κιολας αλλα εγω προσωπικα δεν θα πληρωνω 300 ευρω για να μενω σε ενα σπιτι με συγκατοίκους και να μην μπορω να καπνισω στο ιδιο μου το δωματιο!
ας αφησουμε λοιπον το θεμα του σπιτιου και παμε στο πολυφημο θεμα του επιδόματος! ω ναι ολοι οι γερμανοι ζουν και βασιλεύουν με τα λεφτα του κρατους.μερικοι απο αυτους δεν χρειάστηκε ποτε να δουλεψουν στη ζωη τους και ισως και να μην χρειαστει. εκτος απο τα λεφτα (συνηθως 600 ευρω αλλα καποιες φορες αναλογα) που παίρνουν απτο jobcenter, παίρνουν επίσης και επίδομα κατoiκιας,δηλαδη τους πληρωνουν το σπιτι,και extra επίδομα για επίπλωση του σπιτιου! τι αλλο θελεις! και το θεμα ειναι οτι αυτα τα λεφτα δεν τα δικαιούται μονο ο γερμανος, αλλα οποιοσδήποτε ειναι κατοικος βερολινου. μονο που τα πραγματα δεν ειναι τοσο απλα. τιποτα δεν ειναι τζαμπα και ιδικα τα λεφτα του κρατους! για να παρεις αυτα τα λεφτα,σε ελέγχουν πληρως,ξερουν τα παντα για σενα,ελενχουν τη ζωη σου ,κατι σαν να εχεις το FBI στον κωλο σου. άπειρη χαρτουρα και τρεξιμο. για να κανεις τα χαρτια για το επίδομα πρεπει να μιλήσεις γερμανικα,κανεις μα κανεις δεν θα σε εξυπηρετήσει στα αγγλικα.πρωτο. δευτερο δεν πρεπει να φαίνεται πουθενα οτι εχεις εστω και καποια χρηματα.για παραδειγμα εαν στον λογαριασμο της τραπεζας σου υπαρχουν ή υπηρξαν πριν καποιο διαστημα χρηματα πανω των 200-300 ευρω,δεν σου εγκρίνουν το επίδομα,μιας και τσεκαρουν ακομα και τον τραπεζικο σου λογαριασμο.και αν ειχες μια φορα λεφτα,σημενει οτι μπορεις να ξαναεχεις. επίσης εαν σου δωσουν τελικα το επιδoμα,δεν μπορεις να φύγεις απτη χωρα για παραπανω απο ενα μηνα. τρελο ε?
αυτο που εχω λοιπον να σας πω μετα απο ολα αυτα. ειναι το εξης, εαν εχετε στο μυαλο σας να μετακομίσετε γερμανια,μην το κανετε εαν δεν εχετε καποιον που να μενει ηδη εδω,ειτε συγγενή ειτε φιλο.χωρις καποιον να σας βοηθησει στα πρωτα βηματα θα χαθείτε πριν ερθετε βαλτε στην ακρη αρκετα χρηματα,αυτο θα σας βοηθησει πολυ.επισεις προσπαθηστε να μαθετε λιγο τη γλωσσα,τουλαχιστον τα βασικα.στις δημοσιες υπηρεσιες θα πρεπει να ειστε πολυ τυχεροι για να βρειτε καποιον να σας μιλήσει στα αγγλικα.και αν αποφασίσετε τελικα να ερθετε,κλειστε τα εισιτηρια σας για καλοκαιρι. δεν θα θελατε να ψαχνετε σπιτι και δουλεια στους -20 βαθμους....
αυτα τα λιγα ειναι τα περιεργα της ζωης εδω,αλλα πιστεψτε με η αλλη μερια με τα καλα δεν συγκρίνετε με τιποτα απο ολα αυτα. η ομορφια της πολης, η καλοσύνη των ανθρωπων, η ευκολια της ζωης και η χαρα και η ζωντανια με την οποια ξυπνας καθε πρωι δεν συγκρίνονται με τιποτα.οσο δυσκολα και αν ειναι τα πραγματα στην αρχη κανεις σας δεν θα μετανιωσει για την αποφαση να ερθει να μεινει εδω.
καλημερα λοιπον απτο ηλιολουστο (επιτελους) Βερολινο.
Abonnieren
Posts (Atom)