5 ωρες στη δουλεια ημουν χαμενη.ταξιδευα εδω και εκει.σκεφτομουν τους φιλους μου,την οικογενεια μου,την πολη μου.ξαφνικα μου ελειπαν ολοι και τα παντα.οταν σχολασα χιονιζε.με το που βγηκα απτην πορτα εσκασαν με φορα στο προσωπο μου εκκατο διακοσιες παγωμενες νιφαδες.εβαλα μουσικη στο τερμα και περπατησα με γρηγορο βημα πρως το μετρο.εκκατονταδες ανθρωποι γυρω μου αλλα ενιωθα πως ειμαι μονη,εγω και η μουσικη μου,στον παλιο μισοκατεστραμενο σταθμο του Merhringdam.ηταν απο εκεινες τις στιγμες που ευχεσαι να ησουν ολομοναχος σε μια εγκαταλελειμμενη πολη.οι σκεψεις με σκοτωναν.δεν ηθελα να παω σπιτι,δεν ηθελα να δω κανεναν.το κρυο και το χιονι ομως δεν βοηθουσαν την κατασταση.μπηκα σπιτι και δεν μιλησα σε κανεναν."πως πηγε η δουλεια"-"ειχε κρυο εξω" τι σας νοιαζει,σκεφτηκα.απαντησα παρολα αυτα κουνοντας καταφατηκα το κεφαλι,με ενα βλεμα σε φαση "μην τολμισεις και ρωτησεις τιποτα αλλο,δεν εχω ορεξη"
στο meeting του σπιτιου μιλαγαν για ωρα για διαφορα παρτυ που θελουν να οργανωσουν-διορθωση -θελουν να οργανωσουμε.μιλουσαν στα γερμανικα.παρολο που καταλαβαινω τα παντα,εκανα πως δεν καταλαβαινα και πηγα να παρω μια μπυρα,απλα για να γλιτωσω 3 λεπτα απτο μπλαμπλα τους,δεν με ενδοιαφερει τιποτα,δεν θελω να κανω κανενα παρτυ ουτε να συμμετεχω σε καμια σκατο συγκεντρωση της αντιφα.δεν με νοιαζει.
ανεβαινοντας πανω η μυρωδια του μπαφου εφτασε στη μυτη μου πριν καν μπω στη κουζινα.την σιχαινομαι.αλλα αυτα εχει η ζωη με συγκατικους.σιχαινομαι τα τσιγαρα τους σιχαινονται τη μουσικη μου-αλλα επιβιωνουμε.θελουν να φτιαξουν γλυκα για την ημερα του αγιου βαλεντινου-σημερα ειναι?ουτε καν το πηρα χαμπαρι.που την βρισκουν την ορεξη.εξαλλου το να εισαι ερωτευμενος ειναι ηλιθιο και ανουσιο,γιατι ο αλλος δεν θα ειναι ποτε ερωτευμενος μαζι σου.ετσι παει,ο ερως υπαρχει στον ερωντα,οχι στον ερωμενο-οπως ειπε και ο Πλατωνας.παρολα αυτα θα βοηθησω στα γλυκα,οχι τιποτα αλλο,επειδη θελω να φαω.το αφεντικο δεν μας αφηνει να τρωμε στη δουλεια,αν και ολο και κατι τσιμπαω οταν ετοιμαζω τα πιατα.και πως ζηλευω ωρες ωρες αυτους που καθοντε εξω με τους φιλους η το τερι τους και περιμενουν να φανε ησυχοι το φαγητο τους,γιατι να μην ειμαι στη θεση τους και να ειμαι εδω στην σκατοκουζινα-σκεφτομαι.δεν γαμιεται ,λεω,και εκει να ημουν παλι κατι αλλο θα μου ελειπε.Ισως δουλεια!
ο κριστοφ με καλεσε στο δωματιο του για ταινια.μενει στον τεταρτο και εγω στον πρωτο.λιγο μακρια.αλλα παω συχνα και βλεπουμε διαφορες ταινιες και σειρες και τρωμε πατατακια με καφτερη σαλτσα μεχρι να σκασουμε,και μετα τρωμε haribo.η μαμα λεει να μην τρωω γιατι χαλανε τα δοντια πιο πολυ απο οτιδιποτε αλλα εγω δεν μπορω να μην τρωω.haribo macht kinder froh εξαλλου!σημερα ομως δεν εχω ορεξη να παω,δεν εχω ουτε πατατακια ουτε haribo.θελω μονο να πινω σιγα σιγα την μπυρα μου και να μιλαω εδω στον καλυτερο μου φιλο,τον μαικροσοφτ γουορντ παντ.δεν θελω να δω κανεναν.με κουρασαν ολοι.με κουρασε και ο καιρος.το χιονι ειναι πανεμορφο,αλλα φιλε μου τιποτα δεν συγκρινεται με τον ηλιο.ηλιε γυρνα πισω,το βερολινο σε χρειαζεται...
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen